گفت‌وگو با یک فعال آشتی ملی سوریه

داعش، فرزند آمریکا و اسرائیل است     

گفتگو از: آقای عبدالرسول الهایی

رفتار آمریکا در برابر گروهک تروریستی داعش، از پیدایش تا به امروز به قدری متناقض بوده است که بسیاری از تحلیل‌گران بر این عقیده‌اند که اساساً آمریکا به دنبال مبارزه‌ی ریشه‌ای و حل آن نیست. به این موضوع رهبر انقلاب هم در مصاحبه‌ای که به‌هنگام مرخص شدن از بیمارستان داشتند، اشاره کرده و گفتند: «اینها قبل از این یک ائتلافى علیه سوریه تشکیل دادند - با سروصداى فراوان در اطراف عالم؛ سى کشور، چهل کشور، پنجاه کشور را جمع کردند - هیچ غلطى نتوانستند بکنند در مورد سوریه؛ در مورد عراق هم همین است. نمی‌خواهند هم کار جدى‌اى بکنند. آن حرکتى که علیه داعش انجام گرفت و کمر داعش را در عراق شکست، این کار آمریکایى‌ها نبود؛ خود آنها هم خوب می‌دانند...» برای تبیین بهتر این موضوع، پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR با آقای دکتر هیثم صقور گفت‌وگو کرد. دکتر هیثم صقور، از فعالان برجسته‌ی آشتی ملی سوریه در اروپا به شمار می‌رود که مرکزی را به منظور تنویر افکار عمومی و تبیین حقانیت نظام دمشق در رویارویی با افراد مسلح خارجی در کشور بلغارستان اداره می‌کند.
 
همان‌طور که می‌دانید اخیراً آمریکا و برخی از کشورهای غربی و عربی به بهانه‌ی مبارزه با گروهک تروریستی «داعش» اقدام به تشکیل ائتلافی برای حمله به مواضع این گروهک در عراق کردند.   آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران موضع تهران در قبال این ائتلاف را به صورت روشن بیان کرده و اهداف آمریکا از حمله به داعش در عراق را نیز بیان فرمودند. مواضع ایشان از نظر شما به عنوان فردی که مستقیماً با گروه تروریستی داعش دست و پنجه نرم کرده است، چه تأثیری داشت؟

رفتارهای زیگزاگی آمریکا در برابر منطق ایران

چرا تهران در زمینه داعش با واشنگتن همراهی نکرد؟

رفتارهای پارادوکسیکال آمریکا در مبارزه با داعش
رفتارهای پارادوکسیکال دولت ایالات متحده در عرصه‌ی بین‌الملل این روزها بیش از هر زمان دیگری بروز و ظهور یافته و تحلیل رفتار این عضو نظام بین‌الملل را بیش از پیش دشوار ساخته است. بی‌تردید مهمترین پارادوکسی که آمریکایی‌ها به آن پاسخ نمی‌دهند، ایجاد ائتلاف و برنامه‌ریزی برای حمله به گروه‌هایی افراطی است که خود نقشی غیرقابل انکار در تأسیس آنها داشته‌اند.

چرخش مواضع ایالات متحده در قبال جمهوری اسلامی هم این روزها بیش از پیش محسوس است. نقش ایران در مبارزه با داعش موضوعی است که سران کاخ سفید را به واکنش‌های دوگانه واداشته است. یک روز مقامات وزارت خارجه‌ی آمریکا از عدم دعوت ایران به نشست به اصطلاح ائتلاف بین‌المللی علیه داعش در پاریس دم می‌زدند و یک روز بر طبل باز بودن درها برای مذاکره با ایران در خصوص تروریست‌های داعش می‌کوبیدند.

ماری هارف، معاون سخنگوی وزارت خارجه‌ی آمریکا، چندی پیش گفته بود که ما با آنها [ایران] همکاری نمی‌کنیم و نمی‌خواهیم همکاری کنیم و هیچ برنامه‌ای برای همکاری با ایران به هر روشی درباره‌ی عراق نداریم.^۱

آلمان و فرانسه خواستار امضای توافقنامه «جاسوسی نه» با آمریکا شدند

به دنبال جاسوسی سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا از شهروندان فرانسوی و همچنین شنود موبایل صدراعظم آلمان، رهبران این ۲ کشور خواستار امضای یک توافقنامه با آمریکا برای توقف این اقدامات شدند.

 به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از رویترز، آنگلا مرکل صدراعظم آلمان شب گذشته ضمن انتقاد از آمریکا خواستار امضای یک توافقنامه میان برلین-پاریس با واشنگتن درباره عدم جاسوسی از یکدیگر شد و تاکید کرد کرد جاسوسی از دو متحد بسیار نزدیک واشنگتن سریعا باید متوقف شود.

یک مجله آلمانی معتقد است تحریم‌های غرب علیه ایران به این زودی‌ها لغو نخواهد شد و خوش‌باوری ممکن است به زودی از میان ایرانیان رخت برببندد.
هفته‌نامه اشپیگل درباره مذاکرات ژنو نوشت: مذاکرات مربوط به برنامه هسته‌ای ایران که هفته گذشته در ژنو برگزار شد، برای رئیس‌جمهور ایران با لبخند ملایمی که بر لب دارد، یک چالش بزرگ محسوب می‌شود با وجود فضای دوستانه مذاکرات ممکن است بزودی خنده از لب‌ها برود زیرا غرب به آن سرعتی که اغلب ایرانی‌ها انتظار دارند، تحریم‌ها را لغو نخواهد کرد.
این مطلب می‌افزاید: ایران در صورتی حاضر است کاری انجام دهد که ابتدا طرف مقابل قدمی به جلو برداشته باشد و از این بابت تغییری مشاهده نمی‌شود.
اشپیگل نوشت: مذاکره‌کنندگان ایران پس از گفت‌وگوهای ژنو اعلام کردند که می‌توانند متصور شوند «در مرحله آخر» مذاکرات، بازرسی‌های اعلام نشده توسط آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مجاز گردند، چه دست و دلبازی فراوانی!
اشپیگل با بیان اینکه شفافیت کامل برنامه هسته‌ای پیش‌شرط لغو تحریم‌هاست، نوشت: این حرفی نیست که فقط بنیامین نتانیاهو بگوید، گرچه او تنها کسی است که آن را به صراحت بیان می‌کند.
سیاستمداران غربی دهه گذشته مراد خویش از شفافیت کامل را معلوم کرده‌اند، آنجا که پس از تعلیق 5/2 ساله فعالیت‌های هسته‌ای ایران که قرار بود موقت و در جهت رفع ابهامات باشد، اعلام کردند بهترین تضمین، همین تعطیلی فعالیت‌های هسته‌ای ایران است!
درباره کوچک شمردن بازرسی‌های سرزده (براساس پروتکل الحاقی) نیز باید خاطرنشان کرد که بسیاری از کشورها حاضر نیستند این پروتکل را تصویب و به اجرا بگذارند اما با این وجود ایران 10 سال پیش برای اعتمادسازی به طور اختیاری اجازه برخی بازرسی‌های سرزده را داد که با قدرنشناسی و گستاخی مضاعف طرف آمریکایی و اروپایی مواجه شد.
در همین حال وبسایت سی‌ان‌ان در تحلیلی خاطرنشان کرد: ‌درباره مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 باید واقع‌بین بود، در حقیقت، مانع اصلی پیش روی توافق هسته‌ای احتمالاً ایران نیست، بلکه تندروها در کنگره آمریکا هستند، اکنون زمان آن است که آمریکا به ایران نشان دهد که مایل است و می‌تواند به یک توافق «برد-برد» دست یابد.
سی‌ان‌ان افزود: لازم است واشنگتن در مورد هدف توافق، واقع‌بین باشد. آنها که از ایران می‌خواهند برنامه هسته‌ای‌اش را برچیند و تمامی فعالیت‌ها در زمینه غنی‌سازی اورانیوم را کنار گذارد، یا ساده‌لوح یا ریاکار هستند. اگرچه ممکن است این مسئله، راهکار کاملی برای دیدگاه جلوگیری از گسترش سلاح‌های اتمی باشد، بندرت مصالحه‌ای است که مذاکره‌کنندگان بتوانند آن را به خورد ایران دهند.
سی‌ان‌ان خاطرنشان کرد: کوتاهی در لغو تحریم‌ها، ممکن است پیام نادرست به ایرانی‌ها درباره جدیت آمریکا برای توافق ندهد. مذاکرات قرار است 2 هفته دیگر از سر گرفته شود و نباید با خواست‌های غیر واقع‌بینانه این فرصت را از دست بدهیم.

منبع : http://www.kayhan.ir/920801/2.htm

یک پایگاه آمریکایی اعلام کرد

جام «شیردال» کاملاً تقلبی است/ تاریخ ساخت: ۱۹۹۹

یک پایگاه آمریکایی با ارائه اسناد و مدارکی گزارش داد جام شیردال که اخیراً از طرف آمریکا به ایران به نشانه حسن نیت اهدا شد، کاملا تقلبی است.

 به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از پایگاه اینترنتی تبلت مگ، گاهی اوقات نمادهای باستانی بیشتر از آنچه که تصور می‌شوند تحسین برانگیز هستند.

به عنوان مثال جامی که آمریکا به نشانه احترام و دوستی به ایران هدیه کرد به عنوان یک سمبل در شرایط نوظهور روابط میان تهران و واشنگتن قلمداد شد و تحسین زیادی را برانگیخت.

اما یک مشکل وجود دارد. اینکه این نماد باستانی تقلبی است. براساس این گزارش، جام شیردال نه تنها تقلبی است بلکه خیلی خیلی تقلبی است!

 
یک نشریه آمریکایی با مرور سوابق عملکرد کاخ‌سفید طی 25 سال گذشته نتیجه گرفت مقامات آمریکایی هرگز روی خوش به شعار میانه‌روی و تنش‌زدایی در ایران نشان نداده‌اند.
هافینگتون‌پست نوشت: اولین نشانه در سیاست ایران در سال 1988 در پایان جنگ ایران و عراق پدیدار شد. در آن زمان، تا حدی به دلیل نظر متحدان منطقه‌ای، آمریکا تصمیم گرفت به این علامت اعتدال، روی خوش نشان ندهد. آمریکا در عوض تصمیم گرفت عراق را به عنوان متحد خود در منطقه انتخاب کند و تقریبا تا زمان اشغال کویت در سال 1991 به حمایت از عراق ادامه داد. نتیجه آن جنگی خونین و عملیات موسوم به «طوفان صحرا» بود.
این روزنامه اضافه کرد: پس از آن در سال 1990، علی‌رغم تصمیم دولت رفسنجانی به بی‌طرفی در جنگ خلیج‌فارس، برخلاف تعدادی از کشورها که به نفع عراق موضعگیری کردند، و علی‌رغم کمک ایران در آزادسازی گروگان‌های آمریکایی در لبنان، آمریکا به سیاست مهار و منزوی کردن ایران روی آورد. یکی از وجوه این سیاست تصمیم آمریکا به حمایت از طالبان در افغانستان بود چرا که آن‌ها ضد ایران و ضد شیعه بودند. نتیجه آن بمب‌گذاری در سفارتخانه‌های آمریکا در کنیا و تانزانیا توسط القاعده، متحد طالبان، و وقایع دردآور یازده سپتامبر بود. در همین حال زمانی که ایران مجددا در سال 1994 از شرکت نفتی کونوکو دعوت کرد که در ایران سرمایه‌گذاری کند، آمریکا جلوی آن را گرفت و اولین دور از تحریم‌های آمریکا علیه ایران توسط کنگره این کشور در سال 1996 به تصویب رسید.
هافینگتون‌پست همچنین با اشاره به دوره اصلاحات خاطر نشان کرد: خاتمی، رئیس‌جمهور ایران در دوران زمامداری خود دو مرتبه دست به سوی آمریکا دراز کرد: اول در سال‌های 2001 و 2002 در کمک به گذار مسالمت‌آمیز در افغانستان پس از دوران طالبان، پاسخ آمریکا در سخنان جرج‌بوش، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، درباره محور شرارت بازتاب یافت. دوباره در سال 2003 ایران توافق‌هایی را در تعدادی از مسائل حل نشده فی‌مابین ارائه داد که به معامله بزرگ معروف شد. ظاهرا نامه حاوی این توافق هرگز به روی میز مقامات بلندپایه نرسید. این روزنامه معتقد است آمریکا به خاطر بی‌اعتنایی به ایران در افغانستان و عراق شکست خورد.

اسلام در ایتالیا ؛

طعم خوش مسلمان شدن در دل مسیحیت + تصاویر

به گزارش خبرگزاری اهل‏بیت(ع) ـ ابنا ـ مرکزیت کاتولیک های جهان در پایتخت کشور باستانی ایتالیا و در قلب اروپا قرار دارد. در پایتخت این کشور کهن یعنی ایتالیا کشوری به نام واتیکان وجود دارد که در آن رهبر کاتولیک های جهان انتخاب شده و همان جا زندگی می کند.

رهبر کاتولیک های جهان را پاپ خطاب می کنند که مطابق با اعتقادات آنها شخصی که به عنوان پاپ انتخاب می‌شود، ادامه دهندهٔ راه پطروس، نخستین فردی که مسیح برای هدایت کلیسا معرفی کرد می دانند. فردی که در این جایگاه قرار می‌گیرد نام جدیدی، برگرفته از نام یکی از قدیسان بر خود می‌گذارد.

مسلمان شدن در کشوری که مرکز مسیحیان کاتولیک است و تحت تبلیغات شدید واتیکان قرار داد کار دشواری که است که البته برخی اشخاص معروف و سرشناس ایتالیایی تا کنون با لطف خدا و ذاتی پاک به دین مشرف اسلام گرویده اند و نام های اسلامی برای خود انتخاب کرده اند که در ادامه این گزارش به روایت خلاصه ای از زندگی برخی از این سعادتمندان دنیا و آخرت می پردازیم.

تنها پسر صاحب کارخانه فیات و باشگاه یوونتوس ایتالیا

ادواردو آنیلی (به انگلیسی: Edoardo Agnelli) در 6 ژوئن 1954 در نیویورک از پدری ایتالیایی و مادری یهودی پا به عرصه دنیا گذاشت.

به گزارش سرویس سیاسی جام، فرمانده سابق آمریکایی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (‌ناتو )‌ در یک برنامه تلویزیونی گفت: آمریکا در سال ۲۰۰۱میلادی تصمیم به حمله به عراق، سوریه، لبنان، لیبی، سومالی، سودان و ایران گرفت و قرار بود طی پنج سال این کشورها را اشغال کند.

وسلی کلارک که در سال ۲۰۰۴ میلادی فرمانده ناتو بود؛ در برنامه ای تلویزیونی گفته بود : «حدود ده روز پس از حوادث یازده سپتامبر (سال ۲۰۰۱میلادی) به پنتاگون رفتم. پس از آنکه با دونالد رامسفلد (وزیر دفاع وقت) و پل ولفوویتس معاون وی دیدار کردم به طبقه پایین آمدم تا با برخی از کسانی که تحت امر من بودند ملاقات کنم. یکی از ژنرالها مرا صدا کرد و گفت سرورم تو باید بیایی و با من برای مدتی صحبت کنی. به او گفتم اما تو کار داری؟ گفت نه. ما تصمیم جنگ با عراق را گرفته ایم.